Opowiem tu osobistą historię. Pamiętam jak moja jedna z córek sięgnęła po zbyt mocną dla niej lekturę na Whattpadzie. Po przeczytaniu jej wyglądała i zachowywała się jak po traumie. Zamknęła się w sobie i nie chciała z nikim rozmawiać. Kilka dni chowała się w zaciemnionym pokoju i nie chciała wstawać z łóżka.

Miałam wrażenie, że usiadła na krawędzi, gdzie krok dalej zaczyna się autodestrukcja i paradoksalne dążenie do upajania się nieszczęściem, beznadzieją i cierpieniem.

Bohaterami tamtej opowieści była młodzież w jej wieku, jednak to, co przeżywali w wykreowanym świecie, myślę, że przerastałoby nie jednego dorosłego. Przemoc, tortury, śmierć. Po przejściu przez ten horror moje dziecko było jak złamana trzcina.

Nie zapomnę tamtego poranka, gdy lewitując na brzegu jej łóżka, dojrzałam w niej ogromne cierpienie. Doświadczyła go za sprawą mocy słów.

W końcu udało mi się pocieszyć córkę, wskazać na wartościowe aspekty życia. Kiedy poczuła się lepiej, poprosiłam ją, by świadomie wybierała książki. By sięgała po takie, które ją budują, a nie niszczą. Bo ważne jest to, co czytamy.

Słowami można dotykać, nawet czulej niż dłońmi. Można też ranić jak nożem. Wszystko, co czytamy, buduje nas – kartka po kartce. Dlatego z książkami i z tym, co w nich jest, trzeba być ostrożnym. Słowa mają moc zmieniania ludzi…

Dlatego też sama nie wydam nigdy książki, która miałaby kogoś ściągnąć w dół.

Do miłego!

Sylwia Chrabałowska

– założycielka wydawnictwa Moc Media i Fundacji Moc Kobiet