Czas Bożego Narodzenia napełnia serca nadzieją. Pięknie przystrojone domy, sianko pod obrusem, kolędowanie i obdarowywanie prezentami najbliższych od ponad dwóch tysięcy lat jest tradycją. Wielu polskich pisarzy korzystało ze swojej kreatywności i pisało wiersze. Poezja na Boże Narodzenie na kartce z życzeniami może być wyjątkowym prezentem dla jej miłośników.
Najważniejsze w tych Świętach jest wspomnienie o przyjściu Mesjasza, którą uwiecznił Sir Edward Burne-Jones na obrazie Szopka (1887-1891). Gwiazda Betlejemska w rękach Archanioła Gabriela, Św. Józef, Maryja i Dzieciątko Jezus, a w raz z nimi trzech królowie: Kacper, Melchior i Baltazar. (Obraz pochodzi z Birmingham Museum Trust).
O przyjściu Chrystusa pisał Adam Asnyk:
Przyjście Mesjasza
Lud czekający na swego Mesjasza
Nie zwróci oczu na dziecinę małą
I do biednego nie zajrzy poddasza;
Mniema, że zbawcę, którego czekało
Tyle pokoleń, ujrzy ziemia nasza
Od razu ziemską okrytego chwałą,
Jak na wojsk czele niewiernych rozprasza —
Mniema, że wszystko będzie przed nim drżało.
Że nawet głowy ugną się książęce,
Zdając mu władzę nad światem…
Więc jeśli usłyszy, że się narodził w stajence
I że mędrcowie dary mu przynieśli,
Pyta ze śmiechem: „Jak to? ten syn cieśli
Ma rządy świata ująć w swoje ręce?”
Tradycja
Cyprian Kamil Norwid z kolei wspomina o dzieleniu się „Opłatkiem”
Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.
Jan Kasprowicz słowami wyraził powagę zasiadania „Przy Wigilijnym stole”
Przy wigilijnym stole
Łamiąc opłatek święty,
Pomnijcie, że dzień ten radosny
W miłości jest poczęty;
Że, jako mówi wam wszystkim
Dawne, odwieczne orędzie,
Z pierwszą na niebie gwiazdą
Bóg w waszym domu zasiędzie.
Sercem go przyjąć gorącym,
Na ścieżaj otworzyć wrota —
Oto, co czynić wam każe
Miłość, największa cnota.
A twórczych pozbawił się ogni,
Sromotnie zamknąwszy swe wnętrze,
Kto z bratem żyje w niezgodzie,
Depcąc orędzie najświętsze.
Wzajemne przebaczyć winy,
Koniec położyć usterce,
A z walki wyjdzie zwycięsko
Walczące narodu serce.
Literatura świąteczna
Świąteczną literaturą z pewnością można nazwać kolędy. Bowiem pierwsze ich teksty były wierszami. Franciszek Karpiński napisał (chyba najbardziej popularną w obecnych czasach) „Bóg się rodzi”.
Z kolei Juliusz Słowacki podkreślał ich wagę w wierszu: „Jasna kolęda”
Tam, kiedy w cichą
noc duchowie czarni
W śniegowej kręcą się burzy
i wichrze,
Jasna kolęda w przyćmionej
piekarni
Płakała — w rytmy ubrana
najlichsze.
Z nią usypiali ludzie gospodarni,
A od serc naszych mieli serca
cichsze,
A gdy się rwali z ubogiej pościeli,
To więc do szabli
— albo do kądzieli
Współcześnie
Boże Narodzenie obchodzone współcześnie różni się od tego sprzed wieków. Wiele tradycji jednak zostało zachowanych, a także uwiecznianych w poezji. Ks. Jan Twardowski wyjaśniał w wierszu: „Dlaczego jest Święto Bożego Narodzenia”?
Dlaczego jest święto Bożego Narodzenia?
Dlaczego wpatrujemy się w gwiazdę na niebie?
Dlaczego śpiewamy kolędy?
Dlatego, żeby się uczyć miłości do Pana Jezusa.
Dlatego, żeby podawać sobie ręce.
Dlatego, żeby się uśmiechać do siebie.
Dlatego, żeby sobie przebaczać.
Najmłodszym zaś potrafił w piękny sposób przedstawić prawdziwe Narodzenie Jezusa
Wiersz dla dzieci o mędrcach
przybyli mędrcy
plackiem padli
złożyli dary
odjechali
Kasprze Melchiorze Baltazarze
wół dyskutował tupał szurał
puknij się w głowę rzekł osiołek
bo przecież Matka Boska czuwa
Zapewne zapach przygotowywanych pierników unosi się już w domu. Krzątanina mam, cioć i babć w kuchni i szykowanie wolnego krzesła dla zbłąkanego wędrowca może pozostać w naszej tradycji, dbajmy o nią i nie zapominajmy, że Boże Narodzenie niesie nadzieję.
Zatem wesołych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia!