Tomik poezji „Następstwa ruchu obiegowego Ziemi…” to niekończąca się podróż przez etapy uczuć odpowiadające niezwykłemu zjawisku, jakim jest obrót Ziemi wokół Słońca. Naiwne badanie związku między naszymi stanami emocjonalnymi a wszechświatem. Różne stadia uczucia symbolizowane są przez kolejne pory roku. Natalia Lewandowska podejmuje próbę porównania tej podróży do niezwykłego zjawiska, jakim jest obrót Ziemi wokół Słońca, równocześnie (nieco ironicznie) dopatrując się zależności między własnymi stanami emocjonalnymi a uwarunkowaniami wszechświata. Swoje wiersze autorka zapisała w języku polskim i angielskim z myślą o tych, którzy lubią łączyć praktyczność z przyjemnością.
Drogi Czytelniku!
Poznaj bliżej polsko-angielski tomik poezji Następstwa ruchu obiegowego Ziemi. Consequences of the Earth’s circular motion autorstwa Natalii Lewandowskiej.
To piękny zbiór liryczny, przy lekturze którego jedni dostają gęsiej skórki, a drudzy płaczą.
Poczuj drżenie duszy, gdy Ziemia biegnie swoim ruchem obiegowym wokół Słońca.
Zapraszam do lektury!
Sylwia Chrabałowska
Ruch
Ruch obiegowy Ziemi to ruch wokół Słońca po orbicie o kształcie elipsy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
Dzien
Dzień, kiedy Ziemia znajduje się najbliżej naszej gwiazdy – około 147 milionów kilometrów od niej, wypada co roku między 2. a 5. dniem stycznia i określa się terminem peryhelium. Z kolei dzień przypadający między 3. a 7. dniem lipca, w którym odległość naszej planety od Słońca jest największa i wynosi 152 miliony kilometrów, przyjęto nazywać aphelium.
Czas
By obiec Słońce, Ziemia potrzebuje dokładnie 365 dni, 5 godzin, 48 minut i 46 sekund – tyle trwa bowiem jeden pełny rok słoneczny, w ciągu którego Ziemia przebywa niesamowitą drogę 939 887 974 kilometrów.
Nastrój
Mówi się, że zjawisko występowania pór roku wpływa na ludzki nastrój za sprawą zmiennej długości nasłonecznienia w ciągu dnia, a zatem ilości światła dziennego, która dociera do naszego mózgu w poszczególnych miesiącach.
„Moje teksty to w większości zapisy własnych uczuć i doświadczeń. Główną motywacją do pisania jest zawsze chęć przelania myśli i emocji na papier, w pewnym sensie potrzeba wypuszczenia ich na wolność, a jednocześnie danie im szansy na nieśmiertelność”.
– Autorka